logarska dolina

Slovenia jest malym, pieknym, nieskazonym jeszcze i chyba dosc malo docenianym krajem. A jako, ze daleko nie mamy, wybieramy sie tam od czasu do czasu.

Podczas letniej przejazdzki motocyklowej zajechalismy w rejony Logarskiej Doliny. Miejsce nas urzeklo. Ale, ze nie mielismy ze soba odpowiedniego sprzetu fotograficznego i bylo juz raczej pozno, obiecalismy sobie, ze jeszcze tu wrocimy. Oto kilka zdjec z pierwszej wycieczki.

W polowie pazdziernika, po szarowkach i deszczach  niebo rozpogdzilo sie wreszcie. Postanowilismy w koncu zajechac do Logarskiej Doliny.Tradycyjnie zgarnelismy tez Tesciowa z jej psem z ADHD.

Widoki po drodze cudne.Spragnieni bylismy slonca,wiec skrzetnie fotografowalismy najmniejsza chocby dziure w chmurach:-)Po drodze,jeszcze w Austrii stanelismy przy urokliwym jeziorze...

Skret w droge prowadzaca na Paulitschsattel (przelecz Paulicz), a w tle pokazuja sie nam cudnie osniezone szczyty...

Im wyzej, tym wiecej sniegu lezalo.Zanim dojechalismy do przeleczy zmienila sie nam pora roku: powyzej 1000 metrow cudna zima! Tylko troche pietra mielismy, czy po Slowenskiej stronie tez bedzie odsniezone-stale mielismy letnie opony. Na szczescie i po drugiej stronie granicy dzialaly odsniezarki,a nawet bylo posypane.Moglismy jechac bezpiecznie.

Sama dolina to jeden, wielki kicz na fototapete.Nie dalo sie jechac samochodem, bo Luby musial sie zatrzymywac co pare metrow, zebysmy raz ja ,raz Tesciowa mogly zrobic zdjecie.W koncu wkurzony zatrzymal sie na parkingu.Moglismy wszyscy cykac do woli:-)

W glab doliny, w strone wodospadu podjechalismy. W cieniu bylo calkiem zimno, a my piecuchy nie bylismy przygotowani na zimowe temperatury.

Droga do wodospadu przez las i  calkiem w cieniu. Nie chcielismy marznac i narazac Tesciowej na zapalenie pluc, wiec go tylko sfotografowalismy z daleka ..( po lewej stronie)

Wrocilismy do oslonecznionej czesci doliny i poszlismy na dlugi spacer.

Znajduje sie tam rowniez gospodarstwo ze slicznymi ,rozczochranymi krowkami.

Jako,ze do wieczora bylo jeszcze duzo czasu postanowilismy podjechac do sasiedniej doliny-Robanov kot.Tez pieknie,choc juz nie tak spektakularnie.Idealne miejsce do pieszych,gorskich wedrowek.

Do domu postanowilismy wracac inna droga.Nasza nawigacja znalazla takowa i wyliczyla ze dotrzemy przed wieczorem.Zaufalismy.Na poczatku pielismy sie w gore asfaltem .Widoki zapieraly dech w piersiach...

Wszystko co dobre szybko sie konczy.Slonczyl sie tez i asfalt przechodzac  w waska ,szutrowa droge.Z czasem tych drozek pojawialo sie wiecej tworzac cala pajeczyne, na ktorych nasza nawigacja tracila calkowicie orientacje.A kierowca przy niej.Kazala skrecac raz w lewo,raz w prawo .Dobrze, jesli byla tam wtedy jakas droga.Nie raz zdarzalo sie, ze kazala skrecac prosto w przepasc.Nie wiemy ile z tych trafien bylo prawidlowych.W pewnym momencie sie zorentowalismy ,ze jedziemy w przeciwnym kierunku, niz trzeba.Znajdujac kolejna szutrowa drogie zmienilismy kierunek.Nawigacja calkiem zfiksowala.Wylaczylismy ja,jechalismy dalej i podziwialismy widoki.Dziwilismy sie ,ze na tej wysokosci w pojedynczych gospodarstwach mieszkaja ludzie!Toz zima sa na pewno odcieci od swiata.Domostwa wygladaly jak ze skansenu i pieknie prezentowaly sie na zdjeciach.Niestety kierowca nie chcial sie zatrzymywac...

W koncu, kiedy juz wcale nie bylismy pewni dokad wlasciwie zmierzamy, postanowilismy zawrocic do Logarskiej Doliny i do domu pojechac ta droga, ktora przyjechalismy. I tu powstal problem.Nawigacja nie umiala drogi znalezc ,my nie pamietalismy:-)

Czy my tutaj juz nie jechalismy?

W koncu dojechalismy do miejsca ,w ktorym na pewno nie bylismy.Przed nami drewniany ,waski most.Strach wjechac....

Po przejechaniu poprosilam Elmara ,by sie zatrzymal,zebym mogla dokladnie obfotografowac.

To byl jakis przyplyw oswiecenia, bo przy drodze znajdowala sie mapa, ktorej bysmy na pewno nie zauwazyli.Dowiedzielismy sie z niej, ze jedziemy wlasnie w zlym kierunku (nic nowego), droga widokowa ( fakt, widokow mielismy pod dostatkiem) i do Logarskiej Doliny dotrzemy w tym tempie za okolo tydzien....(no comment)

Nie pozostalo nic innego, jak znow zawrocic, pokonac mostek i szukac jakiejs drogi pionowo w dol.

Udalo sie i juz za jakis czas dotarlismy do asfaltu, cywilizacji, a niedlugo potem do granicy Slowensko-Austriaciej:-)

Jeszcze ostatni rzut oka na gory i aparat idzie odpoczac do plecaka:-)

Write a comment

Comments: 3
  • #1

    Gosia Sz. (Sunday, 30 October 2016 17:10)

    Nieeeee, no Evka ja tam bym zmieniła kierowcę :-) Trzeba było teściową posadzić za kierownicą to by zatrzymywała się przy kazdym domku :-)Evka a te rozczochrane krówki po prostu boskie. A powrót po tygodniu nie byłby taki zły, zobacz ile zdjęć byście zrobili :-) A teraz serio: zdjęcia jak zwykle oszałamiają, już mi się przymiotniki skończyły :-) Przełom jesieni w takich kolorach w połączeniu z zimą po prostu nie ma sobie równych. Pozdrawiam :-*

  • #2

    zanikowa gosia (Monday, 31 October 2016 15:08)

    Cudne widoczki! Może kiedyś razem się tam wybierzemy ? Tylko z tradycyjną,papierową mapą! :)

  • #3

    Alina (Sunday, 06 November 2016 16:23)

    Hej hej!!! Jejku jejku jakie cuda!!!!!
    Moja uwielbiać takie kiczowate widoczki na tapetę.. Coś kapitalnego. Ale Wam dobrze!
    papa